ՀԱԼԱԾԵՄ

(եցի.) NBH 2-0003 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 10c, 12c ն. διώκω persequor ἁπελαύνω expello ἁποστέλλω demitto, եւն. (ʼի բայէս Ածել, եւ ʼի մասնկանէս Համ, որ լինի եւ հան, հազ, հալ.) Զհետ պնդելով՝ վարել, վանել. փախստեայ տանել. փարատել. հեռացուցանել. մերժել. անհանգիստ առնել. նեղել. չարչարել. ետեւէն ինկնալով՝ վարել քշել փախցընել, վռնտել, չարչըրկել. ... *Հալածել զթշնամիս, կամ ʼի քաղաքէ ʼի քաղաք: Հալածեաց զնա, եւ ած արկ ʼի դովրա: Զի՞ հալածես զիս: Զի՞ եկիք առ իս, զի դուք ատեցէք զիս, եւ հալածեցէք ʼի ձէջ: Երանի՛ որ հալածեալ իցեն վասն արդարութեան: Որ հալածէքդ զիրաւունս: Խոստանային զարհաւիրս եւ զխռովութիւնս հալածել յանձնէ ախտացելոց: Իբրեւ զշամանդաղ ցրուեսցին՝ հալածեալք ʼի ճառագայթից արեգական: Իբրեւ զեղեամն ʼի մրրկէ հալածեալ. եւ այլն: *Հալածելն զյոյժ հեռանալն յայտ առնէ. Ոսկ. ես.: *Բացէ բաց հալածել զարդարութիւն կամ զճշմարտութիւն. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: *Զանարժան իրս հալածել. Յճխ. ՟Զ: *Հալածել զկրճումն ատամանց. Շ. յկ. ՟Լ: *Ուստի հալածին ցաւք եւ հոգք. Ոսկ. ՟բ. տիմ.: *Յօժարութեամբ հալածեցի՛ր ընդ քրիստոսի. Խոսր.: *Հաւանեցաւ հալածողին (այսինքն դիւին). Լմբ. ժղ.: