- ՀԱԿԱՌԱԿԱՄԱՐՏ
- (ի, ից կամ աց.) NBH 2-0007 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c ա. ἁντίμαχος, ἁντίπαλος adversarius, hostis. Ընդդիմամարտ. հակառակորդ. թշնամի. ոսոխ. ախոյեան. *Մի ոք ʼի ձէնջ զհակառակամարտիցն զհազարսն կոտորեսցէ. Պտմ. աղեքս.: *Տեւել պարտ եւ արժան է առաքինաբար ʼի հարուածս հակառակամարտացն. Բրս. գոհ.: *Ըմբիշ արիաբար ʼի վայր արկանէ զհակառակամարտն իւր. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 26: *Հակառակամարտն կործանեսցի: Ի վայր կործանել զհակառակամարտսն բարեձեւութեան. Յճխ. ՟Ի՟Գ: *Ընդդիմակաց լինել հակառակամարտիցն ʼի պատերազմի: Աներկիւղս պահին ʼի հակառակամարտիցն: Զանգիտեցին ʼի բազմութենէ հակառակամարտիցն. Ժմ.: Յհ. կթ.: Ճ. ՟Բ.: *Հակառակամարտ թշնամիք կամ գոռոզք, կամ զէնք. զօրութիւն. Պիտ.: Ածաբ.: Ոսկ. *Հրեշտակն հակառակամարտ միշտ կռփէ զմիտս. Լմբ. սղ.: *Հակառակամարտք լինեալք պատուիրանապահութեամբն առ մահն եւ ապականութիւն. Յհ. իմ. երեւ.: *Հակառակամարտ ցանկութեան է կրօնաւորութիւն եւ ատակ ժուժկալութիւն. Փիլ. քհ.: գ. ՀԱԿԱՌԱԿԱՄԱՐՏ. գ. ՀԱԿԱՌԱԿԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ Ընդդիմամարտութիւն. հակառակութիւն. կռիւ. *Թողեալ զհակառակամարտն՝ խօսին ʼի խաղաղութիւն. Արծր. ՟Գ. 15: *Ամենայն աղմուկ եւ հակառակամարտութիւն. Զքր. կթ.: *Յամենայն սատանայական հակառակամարտութեանց. Լմբ. սղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.