- ՀԱՅԵՑԻ
- (ցւոյ, ւոց.) NBH 2-0030 Chronological Sequence: Unknown date, 12c, 13c, 14c ա.գ. ՀԱՅԵՑԻ որ եւ ՀԱՅԱՑԻ. (ռմկ. հայաստանցի.) Հայ ազգաւ. եւ Սեպհական հայոց աշխարհի կամ լեզուի. հայերէն. *Ազատ ոմն հայեցի զօրաց վասլին որդի տաճատայ իշխանին տարոնոյ: Խատապ եւ վասիլակ իշխանք հայեցիք (զօրավարք յունաց՝ իբր հայհոռոմք). Ուռհ.: *Դաւիթ անյաղթ փիլիսոփայ՝ ազգաւ հայեցի, իմաստիւ հելլենացի. Ոսկիփոր.: *Այս՝ սիւնեցի զրուցաց կարգ է, կմ բոլոր իսկ հայեցի. Գրչ. արիստակ.: *Բայցդ բառ է հայեցի. Տօնակ.: *Անգոսնեացն եւ անգուշեաց մի բառ է. շայն ասորի, եւ սէ հայեցի. Երզն. քեր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.