ԱՆԿՈՒՇԵՄ

(եցի.) NBH 1-0176 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 12c, 13c ն. եւ չ. ԱՆԿՈՒՇԵՄ ԱՆԿՈՒՇՆԵՄ որ եւ ԱՆԳՈՒՇԵԼ, ԱՆԳՈՒՇՆԵԼ. (լծ. ընդ անգոսնել, անկոսնել, անկուսնել. մերձի եւ ʼի հյ. կուշտ. եւ ʼի պրս. կիւշիտէն, ունկն դնել.) աքցանել. կիցս ընկենուլ. որպէս թէ տալ անկանիլ յուսոց. ἁπολακτίζω recalcitro ... *Յագեցաւ, յօրացաւ, եւ անկուշեաց զսիրելին. Օր. ՟Լ՟Բ. 15: *Անգուշնեաց սիրելւոյն. Լմբ. սղ.: *Վազս առեալ փռնգալով, անկուշեալ՝ յետս կոյս զիշխանն ընդոստուցեալ ընկենոյր: Ի պարարտութենէ պորտոյն անկուշեալ. Յհ. կթ.: *Զի յետ դարձին եւ դուք դարձեալ անկուշեցէք. Ոսկ. ես.: *Նոքօք գիրանայ եւ անկուշէ. Եփր. հռ.: Եւ իբր անգոսնել. ստունգանել. անսաստել. կամ առ ոտն հարկանել. ընդ վայր հարկանել. ընդվզիլ. թօթվել, չսեպել. *Զի մի՛ կիրթ բանիցն անկուշնեսցեն (կամ անկոշնեսցեն) լսօղքն. Ոսկ. հռ.: *Մի՛ հեթանոսաբար անկուշներ ʼի պատուիրանացն Աստուծոյ. Մանդ. ՟Զ: *Անգոսնեացն եւ անգուշեաց՝ մի բառ է. Շայն՝ ասորի, եւ Սէ՝ հայեցի. Երզն. քեր.: Տե՛ս եւ ԱՆԿՈՒՍՆԵԼ: