ՀԱՆԳՈՒՑԱՆԵՄ

(գուցի, գո՛.) NBH 2-0038 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. ἁναπαύω, καταπαύω եւն. requiescere facio եւն. Տալ հանգչել. հանգիստ տալ. որպէս թէ Յանկողին դնել. ընկողմանեցուցանել. դիւրել. յանձանձել. եւ Յանգ հանել. դադարեցուցանել. հանդարտեցուցանել. հաճել զկամս սրտին. հանգչեցընել. ... *Հանգուցանել ʼի միջօրէի (զհօտն), կամ զժողովուրդն ʼի վերայ ջուրց վտակաց. զձեռն ʼի վերայ լանջաց, զերկիր (ʼի վարելոյ), զսաւուղ (յայսոյ): Սա հանգուսցէ զմեզ ʼի գործոց մերոց: Հանգուսցէ զքեզ տէր ʼի ցաւոց, կամ յամենայն թշնամեաց քոց: Խրատեա՛ զորդի քո, եւ հանգուսցէ զքեզ: Հանգուսցեն զանձինս իւրեանց. եւ այլն: *Եթէ ʼի շինուածս զօտարս հանգուցանես: Հանգոյց քնով զաշխատութիւն մեր. Խոսր.: *Հանգուցանէր զմարմինն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30: *Յարքայական ապարանս զնա հանգուսցէ: Հանգո՛ ʼի նեղութեանցս, կամ ʼի բազմածուփս աշխատութենէ. Նար.: *Հանգուսցես զմիտս լլկողաց եւ տրտմեցուցչաց քոց. Վրք. հց. ՟Բ: *Որ զքրիստոս հանգուցանէր: Որ հանգուցանեն զկամսն աստուծոյ. Սարգ.: Մծբ.: *Որք ծանրաբեռնեալք են, հանգուցանին պահօք եւ սրբութեամբ անձինն. Վրք. հց. ՟Ա: ՀԱՆԳՈՒՑԱՆԵԼ. Կացուցանել. աւարտել. գլխաւորել. կնքել զբան. կր. յանգիլ. կատարիլ. *Առ այժմ աստ հանգուսցուք զբանս. Ոսկ. մ. ՟Ա. 1: եւ յհ. ՟Ա. 4: Նիւս.: Փարպ.: *Ի փառս հանգուցին զբանն: փառաւորութիւն հանգոյց զբանն. Իգն.: Ոսկ. գղ.: *Սկիզբն ժամանակագրութեանն ʼի նինայ արարաք, եւ ʼի միւս նինոս հանգուսցուք: Հանգուցաք յամողիոս. Եւս. քր.: ՀԱՆԳՈՒՑԱՆԵԼ (զմարմին վախճանելոց). Թաղել ʼի տապանի. *Հանգուսցուք զվկայսս աստուծոյ, զի եւ սոքա զձեզ հանգուսցեն ʼի տանջանաց. Ագաթ.: *Զմարմին սրբոյն բարձեալ հանգուցանեն ʼի թիլս յիւրում աւանին: Տարեալ հանգուցին յիւրեանց գեօղն յաշտիշատ. Խոր.: Յհ. կթ. եւ այլն: Որպէս եւ նմանութեամբ ասի, *Ի տապանակի անձինս զնշխար լուսոյդ հանգուսցես. Նար. ՟Լ՟Զ: ՀԱՆԳՈՒՑԱՆԵԼ զհոգիս նջեցելոց, է Փոխադրել աստուծոյ զնոսա ʼի հանգիստն յաւիտենից՝ յերկնից արքայութիւնն. *Հանգո՛ զհոգիս ննջեցելոց: Հանգո՛ յարքայութեան քում: Հանգուսցէ զննջեցեալ ծառայս իւր. եւ այլն. Շար.: ՀԱՆԳՈՒՑԵԱԼ, է ընդունելութիւն կրկին բայիցս, Հանգուցանել, եւ Հանգչել: Իսկ Հանգուցեալ ասին ննջեցեալքն ʼի քրիստոս՝ մարմնով ʼի տապանի, եւ հոգւով փոխադրելիք յերկինս՝ ʼի ձեռն նպաստից եկեղեցւոյ. τεθνεώς, τετελευτικώς, ἁναπαυόμενος defunctus. վախճանած, ողորմած հոգի. ... *Դատապարտէ արդար հանգուցեալ զամբառիշտս կենդանիս. Իմ. ՟Դ. 10: *Զրկէ հոգի հանգուցելոյն ʼի հանգստենէն: Վերջնոցս բարեգործութեամբք հանգուցեալքն նորոգեսցին. Յճխ. ՟Ժ՟Բ. ՟Ժ՟Գ: *Հոգւոցն հանգուցելոց առ քրիստոս յուղարկումն. Խոսր.: *Ողորմեսցիս հոգւոցն՝ հանգուցելոց յուսով յարութեան. Նար. գանձ եկեղ.: *Հոգւոցն հանգուցելոց (այսինքն ննջեցեալ անձանց) քրիստոս աստուած արա՛ հանգիստ: Վասն հանգուցեալ հոգւոցն աղաչեսցուք: Գթա՛ ʼի հոգիս հանգուցեալ ծառայից քոց: Վասն յիշատակի հանգուցելոց եւ այլն. Ժմ.: