ՀԱՇՄԻՄ

(եցայ, եալ.) NBH 2-0047 Chronological Sequence: Early classical, 10c ձ. μαστίγομαι flagellor. Հաշմ լինել. տանջիլ. հարուածիլ. *Մեծատուն՝ որ հաշմեալ է ʼի մարմին իւր. Սիր. ՟Լ. 14. (վրիպակաւ գրի հաշմալ:) *Իբր զապիկար հաշմեալ հերքեցայ. Նար. ՟Ձ՟Զ: *Եթէ կին ուրուք հաշմեսցի. Կանոն.: