ՀԱՇՏԵՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0048 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ն. διαλλάττω, ἁποκαταλλάττω reconcilio, exoro. Երբեմն նոյն ընդ վերնոյն (=ՀԱՇՏԵՄ), որպէս Հաշտ առնել, կամ հաճեցուցանել զաստուած. *Հաշտեցուցանել զերեսս տեառն. Զաք. ՟Ը. 22: *Հաշտեցուցին զաստուած. Յճխ. ՟Ժ՟Բ: *Զաստուած հաշտեցուցանել հաճոյական աղօթիւք. Խոսր.: Եւ երբեմն, որպէս Խաղաղել երկուստեք զխռովեալս. ʼի հաշտութիւն ածել. եւ խաղաղութիւն ʼի մէջ արկանել. հաշտեցընել. ... *Խօսել ʼի սիրտ նորա, եւ հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր. Դտ. ՟Ժ՟Թ. 3: *Որ հաշտեցոյցն զմեզ ընդ իւր ʼի ձեռն քրիստոսի: Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր: Հաշտեցուսցէ զերկոսին միով մարմնով ընդ աստուծոյ՝ խաչիւն իւրով. ՟Բ. Կոր. ՟Ե. 18: Եփես. ՟Բ. 16: *Խնդրէր հաշտեցուցանել զարքայն պարսից: Ի հաշտեցուցանելն՝ վերստին խռովիմ: Հաշտեցուցանել սոքօք ընդ մեզ զահաւոր զդատաւորն. Խոր. ՟Բ. 35: Նար. ՟Հ՟Ա: Շար.: Որք անխտիր բերին ʼի կրկին նշ: