- ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ
- (տնոյ, ոց.) NBH 2-0056 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c ա. βέβαιος, ἰδρυμένος, ἁσφαλής firmus, securus ἱσχυρός fortis. (ʼի Հաստ. Հաստատ.) Ունակ հաստատութեան. սերտ. պինդ. անշարժ. անդրդուելի. անքոյթ. տոկուն. զօրաւոր. ... *Հաստատուն հիմ կամ խարիսխ, եւ աւետիք, միտք, եւ այլն: *Որպէս նորատունկ հաստատուն են ʼի մանկութենէ իւրեանց. Սղ. ՟Ճ՟Խ՟Գ. 12: *Ի ծակս վիմի հաստատնոյ. Ես. ՟Բ. 21: *Զդէմս քո արարի հաստատուն. Եզեկ. ՟Գ. 8: ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ՝ ըստ երկրաչափութեան. στερός solidus. *Հաստատուն անկիւն: Հաստատուն բոլոր. Պղատ. տիմ.: ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ. ἁληθής, ἁκριβής, πιστός verus, constans, fidelis. Հաւաստի. ստոյգ. ճշմարիտ. անտարակուսելի. արժանահաւատ. բարի. հաւատարիմ (բան, եւ անձն). *Ետ յոյս հաստատուն. Հաստատուն՝ ասէ, որ է անսուտ. Խոսր.: *Զի գնաց քրիստոս առ մեռեալս, հաստատո՛ւն է. Լմբ. պտրգ.: *Գիտաց զառ ʼի նոցանէ հաստատուն նենգագործութիւնն. Արծր.: *Հաստատուն վկայիւք. Շ. ընդհանր.: *Իբրեւ հաստատուն էր համարեալ ամենայն աշխարհին. Եղիշ. ՟Ը: *Որ ոչ աստուծոյ միայն չվայելէր, այլեւ ոչ մարդոյ հաստատնոյ. Սեբեր. ՟Թ: *Օրէն է հաստատուն վարդապետի: Որդիք հաստատուն հարց. Ոսկ. յհ. ՟Ա. եւ 1. 20: *Մի՛ գւցէ որում օրինացն են հաստատուն, նոցին եւ ծառայութիւն առնել ցանկան. Փարպ.: գ.ա. ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ. գ.ա. στερεόν solidum. որ եւ ՀԱՍՏԱՏԱՉԱՓ. Մարմին երկրաչափական, որ ունի երկայնութիւն, լայնութիւն, եւ խորութիւն. (լծ. հյ. ստուար.) *Գծոյ, երեւման, եւ հաստատնոյ: Հաստատուն, երկայնութեան եւ լայնութեան խորութիւն առեալ: Գիծն ըստ երկակին, եւ երեւութիւն ըստ եռակին. իսկ հաստատնոյն ըստ քառակին: Երրեակն հաստատուն մարմնոյ. զի եռակի հաստատունն բաժանելի է. Փիլ. ՟ժ. բան.: եւ Փիլ. ել. եւ Փիլ. այլաբ.: մ. ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ. մ. Հաստատապէս հաստատութեամբ. *Հաստատուն պահել զիրաւունս կամ զօրէնս. ՟Բ. Մակ. ՟Ժ. 12: ՟Գ. Մակ. ՟Գ. 38: *Հաստատուն գիտել, ուսանել, տեսանել. Ոսկ.: Լմբ.: Եղիշ.: *Խամրելով յառաջ քան զհաստատուն ծաղկել: Փիլ. բագն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.