ՀԱՐԱԶԱՏԻՄ

(եցայ, եալ.) NBH 2-0060 Chronological Sequence: Early classical, 12c ձ. Եղբայր լինել հարազատ, կամ ազգակից. Տե՛ս եւ ՀԱՐԱԶԱՏԱՆԱԼ. *Զսա տիրան փոխանորդեալ, որ իւր եղբայր հարազատեալ: Զեղբարս ինքեան հարազատեալ. եւ այլն. Շ. վիպ.: *Ոչ ինչ ամօթ համարեցաւ եղբարս կոչել զնոսա, զի հարազատեցաւ նա նոցա ʼի ձեռն մարմնոյն՝ զոր առ ʼի նոցանէ. Եփր. եբր.: