- ՀԱՐԱԾ
- (ոյ, ի.) NBH 2-0060 Chronological Sequence: Early classical գ. θρᾶυμα vulnus. Հարուած կեղոյ. վէրք կամ այրածք բնութեան. *Քազի հարած է, բորոտութիւն գլխոյ է: Տեսանիցէ զարած հարածոյն. կամ զարած հարածին: Տեսիլ հարածոյն: Ըստ ամենայն արածոյ եւ բորոտութեան եւ հարածի. Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 30:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.