- ՀԱՐՃՈՐԴԻ
- (դւոյ, ւոց.) NBH 2-0066 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c, 14c գ. իբր filius concubinae եւ իբր νόθος nothus, spurius, peregrinus. Որդի հարճի, կամ զաւակ ծնեալ ʼի հարճէ. եւ Աղջկորդի. *Ամաղէկ հարճորդի է եղիփազու որդւոյ իսաւայ: Ամաղեկայ հարճորդւոյն եսաւայ: Ամաղեկացիք թոռունք եւ հարճորդիք նորուն (եսաւայ). Մծբ. ՟Գ: Վրդն. ել.: Շ. բարձր.: *Աբրահամ հարճորդեացն պարգեւեաց զանցաւոր բարիս. Ոսկիփոր.: *Զհարճորդիս արհամարհեն հարք. Ոսկ. եբր.: *Դարեհ հարճորդի. Եւս. քր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.