ՀԱՐՈՒՄ

(րի, հա՛ր, հարող.) NBH 2-0066 Chronological Sequence: Unknown date, 12c - Տ. ՀԱՐԿԱՆԵԼ, եւ ՀԱՐԵԼ. *Եթէ ոք հարու զթշնամին. Մխ. դտ.: *Մերկացուցեալ զսուսերս իւրեանց՝ ձգեցին հարուլ զնա. Վրք. հց. ձ: *Տո՛ւր աղեղամբ ինձ հըզօրին, հարուլ զսիրտ բելիարին: Հըզօր տո՛ւր ինձ լինել ուժգին, եւ ʼի դիմի հարուլ չարին (այսինքն հարկանիլ). Յիսուս որդի.: *Եւ զնա հարու շլութեամբ աչաց. Գանձ.: *Եղեգնաբոյս ծառոյն ծաղկաւէտ՝ ծափս հարուին զեռունք. Տաղ.: *Հարուն, եւ թողուն՝ որ յիստակի ջուրն: Պինդ հարուս. Վստկ. (որպէս ռմկ. հարել ): Իսկ Մխ. առակ. ՟Է *Սալոր եւ դամոն զատամունս հարունʼʼ. իմա՛ առնուլ. ակռան առնել: