ՀԱՒԱՍԱՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0075 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c, 14c ն. ՀԱՒԱՍԱՐԵՄ συγκρίνω comparo, aequparo ἁνισόω adaequo. որ եւ ՀԱՒԱՍԱՐԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. Հաւասար առնել կամ համարել. համեմատել. բաղդատել. հաւասարցընել, նմանցընել. ... *Ոչ իշխեմք կշռել եւ հաւասարել զանձինս մեր ոմանց. ՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 12: *Եթէ զգործս առ գործն տարեալ հաւասարեսցես, հաւասարեալ լինին եւ երեւմունքն. Յհ. իմ. երեւ.: *Զպաշտօնեայսն բարձօղս հաւասարեմք չորեքկերպեան կենդանեաց. Լմբ. պտրգ.: *Այսու զաղքատսն՝ իւր հաւասարէ. Երզն. մտթ.: *Առ սա (առ լեառն) զո՞ ոք ʼի տեղեացդ հաւասարիցեմք՝ բերել զապագովութեանցն հանգոյն վարկ. Պիտ.: *Ոչ կարացաք բանիւ հաւասարել զմեծութիւն գործոյն. Ոսկ. լս. իմա՛, ըստ արժանւոյն եւ հաւասարապէս յայտնել: *Արդարադատ իրաւամբքն չափել եւ հաւասարել ամենեցուն. Իգն. այսինքն հաւասար մատուցանել: ՀԱՒԱՍԱՐԵԼ μετέχω participo κοινωνέω communico. Կցորդ առնել. հացորդ կացուցանել. իլհախ ընել, մասնակցել. *Հաւասարեցեր զմեզ մարմնոյ քո եւ արեան. Շար.: չ. ՀԱՒԱՍԱՐԵՄ եցի. չ. ՀԱՒԱՍԱՐԻՄ եցայ. ձ. ἱσόομαι, παρασυμβάλλομαι, συμπρόσειμι, συμπαριστήμι aequor, aequiparor, assisto եւն. Հաւասար լինել. հանգէտ գտանիլ. նմանիլ. համեմատիլ. միաբանիլ. *Ոչ հաւասարեսցէ նմա տպազիոնն: Ո՞վ է յամպս, որ հաւասարէ քեզ: Հաւասարեաց անասնոց անբանից: Ո՞ հաւասարեսցէ ինձ ʼի վերայ այնոցիկ՝ որ գործեն զանօրէնութիւն. եւ այլն: Իսկ Եզեկ. ՟Լ՟Ա. 8. *Ոչ հաւասարեցին շաւղաց նորաʼʼ. յն. չեղեն նմանք: *Հաւասարեսցի մահս մեր ընդ մահ քաջ նահատակացն: Հաւասարեսցեն առ միմեանս զուգութեամբ. Եղիշ. ՟Զ. եւ ՟Ը: *Հաւասարեալք ամենեքեան ʼի միասին հատուցանել զփառս. Յճխ. ՟Ժ՟Ա: *Ո՞վ մեզ յայսոսիկ ճառակցէ՝ հաւասարելով տրտմութեանս. Խոր. ՟Գ. 68: *Ոչ միշտ վայրաբնակ լինելով՝ ընդ անձեռնընդելսն հաւասարէ. Պիտ.: (որք մարթին ձգիլ եւ ʼի յաջորդ նշ:) Եւ որպէս κοινωνέω communicor, participo συνευδοκέω consentio. Հաղորդիլ. կցորդ կամ մասնակից գտանիլ. կամակից եւ ձայնակից լինել. *Ո՞վ են՝ որ հաւասարեն առ ամենայն կենդանիս: Թէ ոք ուրեք ընդ օրէնս հաւասարէր. Ժղ. ՟Թ. 4: ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 60: *Անսրբոցն ընդ սուրբս հաւասարել. Յճխ. ՟Դ: *Իշխեսցեն եւ նոքա հաւասարել գործոյնʼʼ. այսինքն գործակցիլ. Ագաթ.: *Լոկ աղօթիցն հաւասարեն: Հաւասարեսցի օրինացնʼʼ. այսինքն սուրբ հաղորդութեան: Չէ արժան ʼի տօնս հեթանոսաց հաւասարել. Կանոն.: *Չհաւասարել ընդ նոսա ʼի հոգեկան եւ ʼի մարմնական սեղանս. Յհ. իմ. ատ.: *Մերումս հաւասարեաց կրից. Յհ. իմ. երեւ.: *Աստուածորդւոյն կենարար կրիցն հաւասարեաց. Նար. մծբ.: *Առ երկիւղի հաւասարէին կամաց ձերոց. Լմբ. ստիպ.: *Ժողովուրդն միաբան ասեն զամէնն, եւ սակաւ բանիւս հաւասարին բովանդակ ասացելոցս. Խոսր.: *Ոչ էր պարտ եւ պատշաճ մեկնելոց եւ քակելոց եկեղեցի կոչել, այլ՝ հաւասարելոց եւ ժողովելոց. Ոսկ. ՟բ. կոր.: