ՀԵՍՏԵՄ

(եցի.) NBH 2-0089 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 9c, 12c չ. ἁπειθέω non pareo, nolo credere, inobediens sum ἁφίσταμαι deficio. (լծ. օցտել.) Ի բաց սատնուլ. խիստ եւ անսաստ լինել. վեստ բարուք ստամբակիլ. խեռութեամբ անլսօղ եւ անհաւան գտանիլ. անհանազանդել. խեռիլ. ապստամբել. (լծ. թ. ասը օլմագ ). մտիկ չընել, թօթվել, գլուխ քաշել. *Ոչ լսել, այլ հեստել հրամանաց: Հետեւել բանին տեառն, կամ տեառն, կամ բերանոյ տեառն: Հեստեալ կային ʼի տեառնակողմանն: Դարձաք յետս յաստուծոյ, եւ հեստեցաք: Զհեստեալ յամառութիւնն շիջուցանել. եւ այլն: *Ընդէ՞ր դժկամակ լինիցիք ընդ ձեր բարութիւնս, եւ հեստել առ ձեր փրկութիւնս. Ոսկ. մ. ՟Բ. 16: *Որ այնքան հեստէք բանից եւ նշանաց իմոց. Նանայ.: *Հեստեցին ʼի խրատէն. Լմբ. սղ.: *Հեստէին (կամ հեստ էին) ասէ սահակայ եւ հռեբեկայ կանայքն եսաւայ. իսկ ասորին չասէ՝ թէ հեստէին, այլ թէ չէին հաճոյ. Կիւրղ. ծն.: