ՀԻՒՂՈՍ

(ի.) NBH 2-0101 Chronological Sequence: 13c գ. Բառ յն. ի՛լօս կամ էի՛լօս. εἴλως helos, mancipium. որպէս մասնաւոր ծառայ, արբանեակ. Անուն փոքրիկ ձկան, որ ասի թշնամի լինել կոկորդիլոսի. *Իբրեւ զհիւղոսն փոքրիկ, որ գտեալ ʼի քուն զկոկորդիլոս գազանն, եւ մտանէ եւ ուտէ զամենայն փորոտին: Հաւն տրոքոս կերակրի ʼի մսոյ՝ որ մնաց յատամունսն հիւղոսի. Վրդն. ծն.: