ՀՆՉԵՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0109 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c ն. ἁκουστόν ποιέω audibile facio ἡχέω, κλάζω clango, persono եւն. Տալ հնչել. լսելի առնել. գոչեցուցանել. հռչակել. քարոզել. *Հնչեցոյց տէր ʼի բանակն ասորւոց շաչիւն կառաց. ՟Դ. Թագ. ՟Է. 6: *Հնչեցուցին զփողս. Զենոբ.: *Հնչեցուցանէր զձայն ահեղ գոչման փողոյն. Շար.: *Զօրէն պիծակաց վայրենեաց հնչեցուցանել. Պրպմ. ձ: *Զնոյն հնչեցուցանել յականջս ձեր. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 5: *Ամենայն եկեղեցական գրով հնչեցուցեալ: Ամենայն եկեղեցօք հնչեցուցանէ զընտրելոցն զազնուականութիւն. Կորիւն.: *Այս երկոքին գործիք էին երանելոյն դաւթայ, որ միշտ զհոգին սուրբ հնչեցուցանէր. Եպիփ. սղ.: *Զնոցին խօսսն հնչեցուցանէ. Լմբ. ստիպ.: