- ՀՈՍԻՉ
- (սչի, չաց.) NBH 2-0121 Chronological Sequence: Early classical, 13c, 14c ա. λικμάων, λικμόμενος ventilans, dispergens. Հոսօղ. որ հոսէ կամ ցնդէ. *Զհոսիչս ծխոյն շարաւոյ. Իմ. ՟Ժ՟Ա. 19: *Հողմն՝ հողոց հոսիչ եւ ցրուիչ. Բրսղ. մրկ.: գ. ՀՈՍԻՉ. գ. λικμός ventilabrum, vannus. Հեծանոց. գործի հոսելոյ. հոսելի. ... *Հոսի հոսչաւ, եւ մի՛ անկցի մանրուած նորա յերկիր. Ամովս. ՟Թ. 9: *Տապարաւ բանին, հոսչաւ արդար դատաստանին. Երզն. լս.: *Որոշումն հոսողին՝ երկրորդ գալուստն քրիստոսի. հոսիչն՝ յանդիմանութիւնն. Եփր. աւետար.: Ի նոյն միտս ասի եւ Հոսող՝ որպէս հոսիչ, այսինքն հեծանոց. *Յուշ առնէ զկալոյ եւ զհոսողին զընտրութիւն. Ոսկ. մ. ՟Բ. 7:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.