- ՀՈՎՈՒԱՊԵՏ
- (ի, աց.) NBH 2-0122 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c գ. ἁρχιποιμήν princeps pastorum. Գլուխ եւ պետ հովուաց. եւ Քրիստոս տէրն մեր. որ եւ Հօտապետ. եւ Փոխանորդն քրիստոսի. քահանայապետ. եպիսկոպոսապետ. ... *Վիճէին ընդ հովուապետսն եւ ընդ հօտերէցսն. Փիլ. իմաստն.: *Յերեւել հովուապետին ընդունիջիք զանթառամ փառաց պսակն. ՟Ա. Պետ. ՟Ե. 4: *Հովուացն հովուապետ յիսուս: Փրկիչն մեր յիսուս հովուապետ: Կոչէ զիս հովուապետն քրիստոս. Սկեւռ. ի լմբ.: Մծբ. ՟Ժ՟Ը: Ճ. ՟Ա.: *Հովիւքն օրինակք եկեղեցւոյ հովուապետաց, որ տքնին ʼի վերայ խաշանց. Տօնակ.: *Քաջ հովուապետս վլասիոս. Ճ. ՟Ա.: *Պահեալ զհովուապետն խաշանց քոց բանաւոր հօտի: Հովուապետին անյայտ եղեալ: Հովուապետաց հանդէսս. Նար. գանձ խչ.: Շ. վիպ.: Երզն. լս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.