ՀՐԱՒԻՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0139 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c, 12c ն. καλέω voco προσκαλέω, παραγγέλλω invito ἀγιάζω consecro եւն. Հրաւէր տալ. կոչել մեծարանօք. ձենել, կանչել, մեծարել. ... *Կոչեաց ʼի կոչունս իւր. եւ դարձեալ առ վաղիւ եւս հրաւիրեաց զիս: Պատրաստեաց տէր զզոհս իւր, եւ հրաւիրեաց զկոչնականս իւր: Հրաւիրեաց զբազումս: Կոչել զհրաւիրեալսն: Ասացէ՛ք հրաւիրելոցն: Հրաւիրեցէ՛ք ʼի վերայ դորա գունդս, կամ զազգս: Ի սատակումն հրաւիրէր. եւ այլն: *Նոքա հրաւիրեցին զնա, եւ եկն առ նոսա. եւ նա հրաւիրեաց զնոսա, եւ ոչ եկին ʼի հարսանիսն նորա: Հրաւիրեաց փեսայն երկրաւոր զփեսայն երկնաւոր: Հրաւիրեցաւ ʼի բազմականացն, որ բազմեցուցանելոց էր զաշխարհս յարքայութեան իւրում. Եփր. համաբ.: *Եթէ ʼի խրախճանս ըմպելեաց հրաւիրիմ, դողամ. Նար. ՟Ի՟Գ: *Հասանէին ինքնակամ՝ իբրեւ յաստուածառաք ձայնէ հրաւիրեալք. Խոր. ՟Գ. 58: *Հրաւիրէ ունկն դնել բանից իւրոց. Լմբ. սղ.: *Հրաւիրեցան յանշէջ հուրն գեհենին. Յճխ. ՟Ժ՟Բ: *Ազայէլ հրաւիրեալ է ʼի կոտորել զիսրայէլ. Յհ. կթ.: *Հրաւիրես առ հպարտութիւն. Ճ. ՟Ա. իբր հրապուրել: ՅԱՌԱՋԱԳՈՅՆ ՀՐԱՒԻՐԵԼ. Յառաջագոյն սահմանել աստուծոյ զընտրեալս իւր. ըստ յն. նախասահմանել, կամ կանխաւ որոշել. προορίζω praedestino, prius constituo. *Յառաջագոյն հրաւիրեաց. Հռ. ՟Ը. 29. 30: *Հրաւիրեալք ʼի սկզբանէ: Որ ընտրեցեր յորովայնէ զհրաւիրեալսն ʼի սկզբանէ: Որ հրաւիրեցեր զյառաջագոյն ընտրեալսն, կամ զորդիս մարդկան յորդեգրութիւն: Ի մայրութիւն քո հրաւիրեալ. եւ այլն. Շար. եւ յայլ գիրս: