- ՁԱՅՆԱՐԿՈՒ
- (ուի, ուաց.) NBH 2-0147 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 11c ա.գ. ἠ θρηνῳδός, θρήνων, θρηνούσα qui carmen lugubre canit, praefica, lugens. Որ ձայն արկեալ գոչէ ցաւագին. ողբերգակ. գուսան, եւ լալկան, այր կամ կին. *Կոչեցէք զձայնարկուս: Կոչեսցի մշակ ʼի սուգ եւ ʼի կոծ եւ ʼի ձայնարկուս. Երեմ. ՟Թ. 17: Ամովս. ՟Ե. 16: *Ի ձայնարկուաց եւ կաքաւչաց երգս: Ձայնարկու գուսանս: Զձայնարկու կանայս: Եղարամարքն եւ ձայնարկուք. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12: Խոր. ՟Բ. 57: Լաստ. ՟Ժ՟Ա: Ոսկ. մ. ՟Բ. 6: եւ Ոսկ. փիլիպ. ՟Գ: *Մշտնջենաւոր ձայնարկու առաջի քո ա՛մենակալ: Փողով ձայնարկու կոչման աշխարի. Նար. ՟Ծ՟Դ. եւ Նար. գանձ եկեղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.