ՃԳՆԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0177 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 11c ձ. κινδυνεύομαι, ἁσκέω, ἁγωνίζομαι , ἁθλέω, πολεμόομαι, κακοπαθέω եւն. periclitor in praelio, certo, studeo, exerceo me, mala tolero եւն. Ի ճիգն մտանել. տալ զանձն կամ մատնիլ ʼի վաստակս, ʼի վիշտ եւ ʼի նեղութիւն. կրել կամաւ խոշտանգանս. ճնշել զանձն. մրցիլ. նահատակիլ. կրթիլ. ջանալ. աշխատիլ. լծ. թ. սըգը՝ սըգընթը՝ էլէմ չէքմէք ... *Որ պատառէ փայտ, նովին ճգնեսցի (կամ վշտասցի): Յորում եւ ես իսկ ճգնիմ անխիղճ միտս ունել: Յամենայնի ճգնեաց: Ընդէ՞ր եւ մեք ճգնիմք յամենայն ժամ: Ճգնիցիք ʼի վերայ հաւատոցն: Ճգնէին ʼի ձեռաց պատերազմողաց, եւ այլն: *Ճգնեալ նահատակեցայք յերկրի՝ յաղթօղք ʼի պատերազմի: Եւ քաջութեամբ արիաբար ճգնեալ. Շար.: *Յանձն առեալ զխստամբերութիւն վարուց՝ ճգնէին առաւել քան զառաւել. Խոր. ՟Գ. 49: *Լաւ իցէ մարդոյ մահուչափ ճգնել՝ քան յայդպիսի օրինաց ուրանալ. Եղիշ. ՟Բ: *Ճգնէր ʼի պնդութիւն պահոց: Չափաւորապէս գնել: Առաւել ճգնեցաւ. Ճ. ՟Ա.: Վրք. հց.: *Ընդդէմ մեր այնչափ ճգնեցան (հեթանոս փիլիսոփայք): Ճգնի նոր իմն ճգունս, զոր եւ ոչ ʼի միում յայլոց թղթոցն ճգնեցաւ. Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. գղ.: *Ճգնեցաւ ʼի ցաւս անձին իւրոյ (հերովդէս). Եւս. պտմ. ՟Ա. 8: *Զարմասցուք ընդ ճգունսն, զոր մեծ ճգնողն (յոբ) ճգնէր. Իսիւք.: