- ՃԻՐԱՆ
- (ի, աց, եւ նունք, նանց.) NBH 2-0180 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c, 13c, 14c գ. ὅνυξ unguis. Ճապուռ. ճիւղք մատանց, եւ եղնգուք՝ առաւել պատառօղ գազանաց եւ գիշակեր հաւուց. ... *Զխոյս եւ զմաքիս առ ոտս կոխէր, եւ զորոջսն թունաւոր ճիրանամբքն պատառէր. Եփր. վկ. արեւ.: *Փշրեալ զժանիս առիւծու, եւ ʼի բաց կորզեալ զճիրանունս նորա. Կիւրղ. ղկ.: *Եղջիւրս, եւ խայթոցս, եւ ճիրանս յինքեան բերեալ: Քան զճիրանացն սրութիւն հզօրագոյն եւ հատու ʼի հնարս գտին մարդիկ զերկաթ. Նիւս. կազմ.: *Գիշակեր հաւուցն ճիրանունք տուան: Ժանիս՝ ճիրանունս, եւ մագիլս. Վեցօր. ՟Ը: Վրդն. ծն.: Ոսկիփոր.: *Գազանք ճիրանօք: Դեւն որպէս զառիւծ եղեալ՝ զճիրանսն ʼի վերայ երկուց ուսոցն ցցեալ. Լմբ. իմ. եւ Լմբ. սղ.: *Ոմն, եւ ճիրանք իւր: Նկուն ճիրանք աղկաղկաց մնոցն. Նար. ՟Զ. ՟Կ՟Ը: *Հառաչմամբ մեծակական ողբովք զնորափթիթ մուրուացն ճիրանամքն զխղումնն. Արծր. ՟Դ. 11: *Յօրինեցին զճիրանացն լինելութիւն (ի մարդիկ՝ փոխանակ մագլաց անասնոց). Պղատ. տիմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.