ՃՇՄԱՐՏԵՄ

(եցի.) NBH 2-0184 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ն. ἁληθεύω, ἑπαληθεύω verum reddo, probo, confirmo, certifico, -or ἑξακριβάζω exacte perscrutor μανθάνω disco. Ստուգել. ճշգրտել. քննել եւ իմանալ զճշմարիտն. կր. Ճշմարիտ գտանիլ. հաւատարիմ լինել. *Զամենայն վախճան ինքն ճշմարտէ: Առաքեաց ճշմարտել ʼի մուրթքէէ, թէ արդարեւ այնպէ՞ս իցէ. Յոբ. ՟Ի՟Ը. 3: Եսթ. ՟Դ. 5: *Լսելիք ճշմարտեալք զաստուծոյսն: Ճեռք ճշմարտեալք ʼի բարի գործս հաւատով: Ահա մեք եւ մանկունք մեր ճշմարտեալ: Ճշմարտեալ ʼի կերպարանս աստուծոյ՝ ժառանգեսցուք զարքայութիւն. Յճխ. ստէպ: *Առաքինութիւնքն ճշմարտիցին. Խոսր.: Կամ Ճշմարիտ գոլ ցուցանել. հաւատարմացուցանել. հաստատել. յայտ առնել. եւ Վերածել ʼի ճշմարտութիւն. եւ Ճշմարտախօսել. *Ճշդել եւ ճշմարտել. ՟Բ. Մակ. ՟Բ. 29: *Ճշմարտել զբանն, կամ զանօրէնութիւնն բանին: Զնոյն եւ ինքն տէրն ճշմարտէ՝ ասելով: Որով ունիմք փշմարտել զբանս նոցա: Արտասուքն զդառնութիւն սրտին ճշմարտէ: Զստուերն ʼի լոյս ճշմարտելով. Աթ. ՟Թ: Յհ. իմ. երեւ.: Անան. եկեղ.: Իգն.: Նար. լ: Շար.: *Ճշմարտեն (յայսմ մասին). իսկ բազմօք այլովք ստեն. Եւս. քր. ՟Ա: *Որ ամենայնիւ ստեմ, եւ ոչ միով իւիք ճշմարտեմ. Նար. ՟Ե: