- ԻՄՆ
- (յիմեմնէ. (որպէս եւ ի ձայնիցս իր, իք, կազմին հոլովքդ՝ Իրիք, իմիք, յիմեքէ, իւիք).) NBH 1-0852 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. τις, τι quis, quid, aliquis, -qua, -quod չէզոք նմասնական անուանս Ոմն, եզակի եւեթ եթէ հոլովականն եւ եթէ անհոլովն. ինչ. ինչ մի. մի. մի ինչ. իր ինչ. մէկ բան մը. իք մը. ... *Ահեղ իմն է տեղիս այս: Այլք այլ իմն աղաղակէին: Եթէ վասն այլ իրիք խնդիր իցէ: Վասն խռովութեան իրիք եղելոյ: Առանց իրիք յանցանաց: Ի Նազարեթէ մարթ ի՞նչ իցէ բարւոյ իմիք լինել: Միթէ կարօտացա՞յք իմիք: եւ ո՛չ իմիք: Ազնուականի իմն (այսինքն իմիք իրի) ցանկացեալ են: Բարկութեամբ իմն (այսինքն իւիք)հասեալ ʼի տեղի անդր: Եւ ոչ միով իւիքհանգիստ գտաւ. եւ այլն: Իսկ Եփես. ՟Ա. 22. *Զնա եդ գլուխ ʼի վերայ ամենայն իրիք եկեղեցւոյʼʼ. յն. ʼի վերայ ամենայնի՝ եկեղեցւոջ. լտ. պի վերայ ամենայն եկեղեցւոյ: *Հուրն՝ ցօղ իմն է զովական. Նար. ՟Ծ՟Գ: *Բարւոյ իրիք լինին պատճաք. Շ. մտթ.: *Առանց յանցանաց իրիք. Եղիշ. ՟Ը: *Առանց իմիք աշխատութեան, կամ փառաց. Յհ. կթ.: *Նուազեալ յուխտէ իմմէ սակս յոքնակուռ ընթերցմանն: Ի տեսւթենէ իմեմնէ դարձեալ լինիմ: Ո՛չ ʼի թերութենէ իմեմնէ ʼի կատարելութիւն եկեալ. Մագ.: Սարգ.: Վահր.: *Լուեալ յումեքէ, եւ յիմեքէ: Ի մորենւոյ, եւ ոչ յայլ իմեքէ: Իբր ի պարարտութենէ իմեքէ: Եզնիկ.: Կիւրղ. ել.: Նար. ՟Գ: *Որ ամենայնիւ ստեմ, եւ ոչ միով իւիք ճշմարտեմ. Նար. ՟Ե: *Այլով իւիք տանջանօք: 0րինօք իւիք. ՃՃ.: *Իբր խթանաւ իմն՝ ընդոստուցեալ բանիւ: Ընդ կրիւք իմն գրաւեցաւ. Յհ. կթ.: Նար. ՟Հ: *Իբր պսակաւ իմիք պաճուճեալ: Իբրեւ տապարաւ իմիք հատին. Նար. էթ: Տօնակ. ստէպ: Իսկ Սիր. ՟Խ՟Ա. 19: *Պատկառեցէք ʼի վերայ իմիքի բանիւս իմովʼʼ. յն. ʼի վերայ բանիս իմոյ: (ուր եւ ՟Խ՟Բ. 22. նոյնպէս անսովուր հոլով կայ, ումեքիւ): ԻՄՆ. որպէս Ոմն. ոք. մանաւանդ թէ թարմաւար (զորմէ զկնի). *ընտրեալ արս իմն երեսաւորս: Որ գրեթէ մարգարէուհի իմն վասն մանկանն կին գտանէր. Յհ. կթ.: *Իբրեւ զտղայ իմն անկատար ʼի ձեռն հրաշիցն կերակրելով. Նիւս. կազմ.: *Ճշտիւ պահանջէ իբր ʼի պարտականէ իմեմնէ. Խոսր.: *Իբր զհերքեալ իմն կալանաւոր. Նար. ՟Հ՟Ե: ԻՄՆ. Թարմատար իբր ʼի զարդ, ʼի տալ ինչ զօրութիւն յարակից անուան եւ բայից, իբրու՝ Գրեթէ, գոգցես, եւայլն. *Յայտ իմն այսպէս առնէր. ՟Բ. Մակ. ՟Բ. 9: *Բիւրապատիկ իմն էին յայս եւ ʼի սոյն աղօթք ժողովելոցն. ՟Գ. Մնաց. ՟Ա. 11: *Կամէին իմն, թէ փոխեսցուք զնա ʼի գործոյ անտի. ՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 63: *Յանկարծակի իմն եղաք. Իմ. ՟Բ. 2: *Օտարոտի իմն դից թուի պատմիչ լինելոյ. Գծ. ՟Ժ՟Ե. 18: *Մտադիր իմն անսայիք անմտաց. ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 19: *Յաւէտ իմն խրոխտ խստութեամբ: Նորընծայ իմն հիւրամեծարութեան ակնկալեալ սպասէր: Ոչ կարօտանային մուրացիկ իմն առնելով յայլոց: Լռիկ իմն ծածկեցաւ յամբոխին. Յհ. կթ. *Ստրջազաւ իմն, այլ ոչ կատարելապէս գայր ʼի ճշմարտութիւն. Նանայ.: *Շփոթի իմն թագաւորութիւնն. Խոր. ՟Բ. 34: *Անդստին իմն գոգցես փութացեալ ճեպին. Պիտ.: *Ի դէպ իմն օրինակեաց նոցա. Շ. մտթ.: *Մխիթարիս մեծ իմն պարարեալ. Նար. կ.: *Յաճախագոյն քան դպրացն իմն ճառէ. Ոսկ. մտթ.: ԻՄՆ ԻՄՆ, իրիք իրիք. իւիք իւիք. τίνα quaedam, aliqua, nonnulla. Ինչ ինչ. քանի մի. պէսպէս. *այլոց իմն իմն խոստանանտալ որ չիցէ ʼի ձառս. Եզնիկ.: *Ի հրէականէն իւրիք իւիք կարի իսկ այլակերպ է Եւս. քր.: *Իւիք իւիք որով ծառայեմք քեզ. Փարպ.: *Մանրախոտ գալարի իմն իմն եւ այլեւայլ եւ ուրիշ են նմանութեամբ ʼի միմեանց. Ագաթ.: *Ոչ գարշի զայնպիսի անուանս զինեքեամբ առնուլ վասն իրիք իրիք տեսչութեանց. Եզնիկ.: Տե՛ս զկնի եւ ԻՒԻՔ, ԻՒԻՔ ԻՒԻՔ ( JJSW : ԻՔ):
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.