ՄԱԿԱՆՈՒԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0192 Chronological Sequence: Unknown date, 9c, 11c, 12c ն. ἑπονομάζω cognomio. Մականուամբ կոչել. վերագիր կոչմամբ նշանակել. եւ Վերակոչել. վերաձայնել. *Բան մականուանէ զորդի: Լոյս զնա մականուանէ. Նանայ.: *Յովհաննէս՝ մականուանեալ ʼի փրկչէն որդի որոտման. Ոսկ. յհ. յիշատ.: *Որոյ վասիլ անուն ձայնեալ, նախելուզակ մականուանեալ. (այն է գող վասիլ.) Շ. վիպ.: *Ո՛վ սիրելի աթենացի ... թուիս ինձ աստուծոյ (աթենասայ) մականունութեանն արժանի գոլ կամ մականուանիլ մանաւանդ. Պղատ. օրին. ՟Ա: *Աստեղս մականուանելով մոլորականս. անդ. ՟Է: *Որ եւ լինելով աւանդութիւն քաղաքի՝ իբրու հասարակաց օրէնք մականուանեցաւ. անդ. ՟Ա: