- ՄԱԿԵՂՈՒՏ
- (եղտի, ից.) NBH 2-0194 Chronological Sequence: 6c ա.գ. ἑπίθετος, -ον adjectivus, um. Ի վերայ եկեալն եղուտ կոչեցելոյ, իմա՛ գոյացութեան կամ գոյացականի. այն է ածականն, եւ իրն նշանակեալ ածական բառիւ. պատահական. յաւելեալ. *Անունն երկակի է, կա՛մ եղուտ, կամ մակեղուտ. եւ սա ասի մակեղուտ ամենայն պատահումն՝ որ յէութեան (այսինքն ʼի գոյացութեան) ունի զգոլն: Մակեղուտն եթէ բազում բնութեան պատկանի, պատահումն լինի. իսկ եթէ միոյ բնութեան պատկանի, յատուկ լինի՝ որ էր մակեղուտ. որպէս յոժամ մարդոյ ասեմք յատուկ գոլ զծիծաղականն: Մակեղուտ է, որպէս սեաւն, սպիտակն: Պատուականագոյն է եղուտն քան զմակեղուտն: Եղուտքն յեղտիցն լնանին, եւ ոչ ʼի մակեղտիցն. Անյաղթ պորփ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.