- ՄԱՄՈՒՌ
- (մռոյ, ոց.) NBH 2-0200 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 14c - φυκίον, φῦκος fucus, alga, muscus, situs եւ ἐλξίνη elxine. (գրի եւ ՄԱՄՈՒՐ.) Ազգ լօռի, կամ կնիւնւոյ. եւ ամենայն խոտ կամ սէզ բուսեալ ʼի ջուրս, եւ յերեսս խոնաւուտ փայտից եւ քարանց. եւս եւ Բաղեղն. ջրին գորտնբուրդն, քոս ...: Գաղիան.: եւ Բժշկարան.: *Զծառս բղխեցոյց յերկրէ, որոց սկիզբն մամուռն մօտ ʼի բոյսս, եւ կատարումն արմաւենին. Մխ. այրիվ.: *Կէսքն (ʼի լողակաց) զմամուռս ջուրցն ուտեն, եւ կէսքն զսիկն եւ զաւազն. Վեցօր. ՟Է: *Ձկանց բնութիւն՝ ճարակել եւ զմամուռ, եւ այլ ինչ որ ʼի ջուրս բոյսք. Նիւս. բն.: *Մարմինք նոցա որպէս զքար, որ զմամուռն յինքեան ունի: Մարմինն իբրեւ զմամուռս քարի ներկեցաւ ʼի ցօղոյ եւ ʼի ցրտութենէ. Ճ. ՟Բ.: Գրք. հց. ՟Ը:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.