ՄԱՐԴԱԹԱՓ

(-) NBH 2-0220 Chronological Sequence: Early classical, 11c ա. Թափեալ՝ թափուր՝ դատարկացեալ ʼի մարդոյ. անմարդ. անբնակ. *Երկիրս թափուր՝ մարդաթափ՝ նուազեալ ʼի բնակչաց. Եփր. թագ.: *Քանի՞ մեծանիստ աւանք մարդաթափ ʼի բնակչաց եղեն: Մարդաթափ արարին զերկիրն ամենայն սրով եւ հրով եւ գերութեամբ. Լաստ. ՟Ժ: