ՄԱՐԴԱՏԵԱՑ

(եցի, ցաց կամ ից.) NBH 2-0222 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 11c, 14c ա. μισάνθρωπος, μισανθρωπότατος hominum osor, homini infensus, infensivus եւ κακόξενος inhospitalis. Ատեցօղ կամ թշնամի մարդկան. *Մարդատեաց գազանքն յորժամ ʼի գառագիւղն արգելուցուն. Վեցօր. ՟Թ: *Չեմք մարդատեացք իբրեւ զգազանս. Եղիշ. ՟Ը: *Ի մարդատեցէ ել մարդասիրութիւն: Վասն այնորիկ է մարդատեաց, զի աստուածամարտ է. Բրս. վաշխ. եւ Բրս. չար.: *Սզբնաչար դեւքն, եւ մարդատեացք: Որ յոյժդ ես մարդատեաց՝ զլանալով զաստուծոյ մարդասիրութիւնն. Յհ. իմ. պաւլ. եւ Յհ. իմ. երեւ.: *Մարդատեացքն (յն. հիւրատեացք), որ փակեն զդուրս ընդդէմ օտարաց. Վեցօր. ՟Ը: *Ոչ զի մարդատեացք իցեն թագաւորք, այլ յառաջահոգակք. Շիր.: *Յովհաննէս անապատասէր էր, եւ ոչ մարդատեաց. Մագ. ՟Ծ: *Մարդատեացք էին՝ միանգամայն եւ աստուածատեացք. Երզն. մտթ.: *Անողորմ հրամանաւ զայն զմարդատեացն զօրացոյց զխորհուրդʼʼ. իբր մարդատեցական. Նիւս. ի մկ. բեթղ.: