- ՄԱՐՄՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0229 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 11c գ. ἑνσωμάτωσις, σάρκωσις incarnatio, corpore se induere. Մարմնանալն. մարդեղութիւն. մարդկութիւն քրիստոսի. *Մարմնաւորութիւն աստուծոյ, կամ որդւոյն աստուծոյ, կամ բանին, կամ տեառն մերոյ: Տնտեսութիւն մարմնաւորութեանն. Նիւս. բն.: Ագաթ.: Յհ. իմ. երեւ.: Ոսկ. Իսիւք. եւ այլն: *Երկնի աստուած յաղագս արարչութեանն, երկրի թագաւոր յաղագս մարմնաւորութեանն: Թագաւոր քրիստոս է, եւ ʼի գիրկս իւր ընդունի զհաւատացեալս մարմնաւորութեամբն. Սհկ. կթ. արմաւ.: Նիւս. երգ.: *Ամենայն կեանք քրիստոսի ըստ մարմնաւորութեանն լի էին թշնամանօք. Ոսկ. եբր.: ՄԱՐՄՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Մարմնաւոր վիճակ. մարմին. նիւթականութիւն. եւ Անկատարութիւն. *Ընդ հոգեւորութիւնն օրինաց՝ մարմնաւորութիւնն գրգանաց եւ բաբկութիւն հաղորդեալ էր. Ոսկ. հռ.: *Ի մարմնաւորացս բաժանելոց՝ մարմնաւորութիւն ե՛ւ բաժանի եւ չբաժանի. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13: *Ո՛րչափ եւ գեղեցիկ էր կերպարանօք ըստ մարմնաւորութեանն, նոյնչափ չերեւէր ինչ շուք ըստ աստուածութեանն. Ոսկ. ես. (որ հայի եւ ʼի ՟Ա նշ:) *Որ ʼի չափ հասակի մարմնաւորութեան թմբրեալք են: Առաջին անցն նշանակէ զչափ մարմնաւորութեան: Ոյք համբերեն նեղութեանց ʼի հնոցի խցին, փոփոխին ʼի մարմնաւորութենէ ʼի հոգեւորութիւն. Վրք. հց. ՟Բ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.