ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾ

(ի, աց, կամ ից.) NBH 1-0322 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 13c, 14c - θεόκτιστος a deo creatus, traditus ՅԱտուածոյ գործեալ. որ ինչ է գործ այսինքն, եւ աստուածային. *Ըստ աստուածագործ սրբութեան օրինագիր կրօնից. ՟Բ. Մակ. ՟Զ 23: *Աստուածագործ մարմին, կամ մարմնաւորութիւն որդւոյ. Պրոկղ. ներբ. ղկ.: *Ճառէ զպէսպէս նշանացն աստուածագործաց. Տօնակ.: *Աստուածագործ յարութիւն, կամ սքանչելիք, կամ զօրութիւն, կամ աւանդութիւն խորհրդոյն. Ագաթ.: *Աստուածագործ ներգործ ներգործութիւնք. Կամրջ.: *Աստուածագործ խաչ, կամ պատուաստ. Նար. խչ.: Կամ Ատուածով գործեցեալ ʼի գործեցեալ ʼի մարդկանէ. *Աստուածագործ սպասաւորութիւն, կամ մշակութիւն. Ագաթ.: Կորիւն.: ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾ. θεουργός deificus իբր Աստուածացուցիչ. սրբարար. աստուածագործական. *Որոց յոլովակի հաղորդք եղեն արք սրբազանք՝ աստուածագործից գալստեանց աստուածայնոցն լուսափայլութեանց. Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Ե: ն. ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾ (2-1045) (իբր ն. ) Քահանայագործն աստուածագործ է. Ոսկիփոր.: