- ՄԵՐՁԱՒՈՐԻՉ
- (րչի, չաց.) NBH 2-0256 Chronological Sequence: Early classical, 7c ա.գ. ἁγχιστεύων, ἁγχιστεύς propinquus, cognatus. որ եւ ՄԵՐՁԱՒՈՐԱՐԱՐ. Մերձաւոր արեան. ազգական՝ որ ունի իրաւունս ժառանգելոյ կամ ստանալոյ. *Վաճառեսցէ ʼի կալուածոց իւրոց. եւ եկեսցէ մերձաւորիչն՝ որ մերձաւոր իցէ նորա. ապա թէ չիցէ ուրուք մերձաւորիչ. եւ այլն. Ղեւտ. ՟Ի՟Ե. 25: Տե՛ս եւ Թուոց. ՟Ե. 8: Հռութ. ՟Գ. 9. 12: ՟Դ. 1=14: Եւ Մերձեցուցիչ. մօտեցնօղ. *Օտարացուցիչ է ամենայն դժնդակաց, եւ մերձաւորիչ յուսոյ կենացն յաւիտենից. Յճխ. ՟Ժ՟Ա:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.