ԱՆԸՍՏԳՏԱՆԵԼԻ

(-) NBH 1-0150 Chronological Sequence: 6c, 10c, 12c ա. ԱՆԸՍՏԳՏԱՆԵԼԻ ԱՆՍՏԳՏԱՆԵԼԻ Անստգիւտ. որ ինչ ոչ ստգտանի յայլոց կամ ʼի խղճէ անձին. *Զայս հարցեալ փորձեալ Աղէքսանդրու, եւ գտեալ անըստգտանելի զբժիշկն Փիլիպպոս. Պտմ. աղեքս.: *Ամուսնութիւն անըստգտանելի, որ ոչ հեշտ ցանկութիւն ունիցին կատարած, այլ հարազատ մանկանց զաւակ (սերունդ): Եւ զի՞նչ իցէ ʼի մտացն՝ անստգտանելի եւ անպարսաւելի ծնունդք, եթէ ոչ խորհուրդ բարիք եւ քաջք. Փիլ. լին.: *Կեանք զգաստք եւ անստգտանելիք. Նար. ՟Հ՟Ա: *Զչար խորհուրդն թողեալ՝ որոյ վասն ʼի սրտէգ ըստգտանիս, զանըստգտանելին խնդրեա՛ եւ կատարեա՛. Լմբ. պտրգ.: *Ունել զվարս անստգտանելի ճանապարհաց: Գործ անստգտանելի ժրութեան: Անստգտանելի բարեպաշտութեամբ: Պաշտպանեալ բարձրացոյց անըստգտանելի օրինակաւ: Տանել գրով ամբաստանութիւն անըստգտանելեացն (անմեղաց). Պիտ.: