ՄԻԱԿՆԻ

(նւոյ, նիք, նեաց.) NBH 2-0265 Chronological Sequence: Unknown date, 13c ա. որպէս ռմկ. միակնիկ, կամ միակին. միոյ կնոջ այր լեալ. միանգամ եւեթ ամուսնացեալ. μονόγαμος unico matrimonio contentus. *Որք միակնիք իցեն, զերկկանայսն մի՛ բամբասեալ խոտիցեն. Կոչ. ՟Դ: (հին տպ. միակնիք:) ՄԻԱԿՆԻ. որպէս Միականի. միաչէն. *Միակնի ոք թէ հանէր զակն այլոց զմի, հանցի եւ նորայն. իբր զմիակնոյն եւ զամենայն լոյսն բառնայ, զի՞նչ պարտ էր առնել. զնորա զամենայն լո՞յսն առնուլ. Վրդն. ել.: