ՄԻԱՁԱՅՆԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0267 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 12c ձ. συμφωνέω, ὀμοφωνέω consono, concino. Ձայնակից լինել. համաձայնիլ. միաբանիլ. *Միաձայնեալ՝ ասէին: Միաձայնելով գովէին զքեզ: Եւ նոցա միաձայնեալ՝ ասէին: Միաձայնեալ եղեն մարդիկ ընդ հրեշտակս. Շար.: *Ընդ մեզ միաձայնեալ (հրեշտակք՝) օրհնեն. Նար. երգ.: *Դպիրքն միաձայնեալ երգեն զօրք զքրովբէիցն. Պտրգ. աթ.: *Զերկուց եւ զերից միաձայնելով յանուն քո. Պտրգ.: *Եթէ ոչ միաձայնին վկայքն, իւրաքանչիւր կողմանցն լիցի ընտրութիւն առաջի դատաւորացն. Մխ. դտ.: