- ՄԻԱՆՁՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0270 Chronological Sequence: Unknown date, 12c - Տ. ՄԻԱՆՁՆՈՒԹԻՒՆ, որպէս Միայնակեցութիւն. *Որ ոչ պահեսցէ զայսոսիկ, ընդունայն է միանձնաւորութիւն նորա: Միանձնաւորութեամբ եւ արտասուաբուխ աղօթիւք լինէր անդ. Վրք. հց. ՟Բ: Տէր Իսրայէլ. դեկտ. ՟Ժ՟Ե.: Որպէս Մի անձնաւորութիւն. մի ենթակացութիւն. *Զանշփոթ միանձնաւորութիւնն կարծեցին բաժանել. Թղթ. ման. առ գր. տղ.: ՄԻԱՆՁՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ (2-1057) *Յամենայն գործս բռնադատել զանձն՝ այս միանձնաւորութիւն մեծ է. Վրք. հց. ՟Բ. ձ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
