ՄԻԱՒՈՐԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0273 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 10c, 12c կր. եւ ձ. ἐνοῦμαι unior, adunor. Տ. ՄԻԱՆԱԼ, ո՛ր եւ է օրինակաւ. որպէս նիւթապէս եւ բարոյապէս յարիլ, խառնիլ. կռիլ. սերտիլ. միաբանիլ. *Միաւորիլ ասին ըստ պատահման սիրոյ: Միաւորիլ ասեմք եւ զընդմիմեանս կցեալս. եւ այլն. Պրպմ. ՟Ը: *Հոսանք ջուրց բարեհամաց ʼի հիմանց փեղկից լերանց միաւորեալք ʼի ծաւալումն գետոց պերճանային. Խոր. ՟Ա. 18: *Զայսոսիկ զպատուիրանս եթէ պահեսցուք, միաւորիմք առ աստուած. Վրք. հց. ՟Բ: *Միաւորեսցի դարձեալ սիրով ընդ հեռացեալսն ʼի նմանէ. Շար.: *Միաւորեցան ձայնք երկնաւորացն ընդ երկրաւորացս: Միաւորեցաւ ձայն գգուանաց նորա երգոցն հրեղինաց. Եփր. ծն.: Եւ ֆիզիգապէս եւ գերաբնապէս. զոր օրինակ գոյացական եւ անձնաւորական միաւորեամբ բնութեանց ʼի մարդեղութեան. *Ոչ միայն միջնորդաւ անձինն ընդ հողոյ միաւորեցաւ դիմակ տեսակօք, այլ եռամասն խառնեալ էութեամբք միաւորեցաւ անշփոթելի. Նար. կուս.: այսինքն ոչ միայն մարմին էառ հանդերձ բանական հոգւով, այլ եւ միացոյց ընդ աստուածութեան իւրում: (որ ʼի վեր է քան զմիաւորիլ հոգւոյ մերոյ ընդ մարմնոյ:) *Այսպէս իմա՛ ինձ զքրիստոս, պահեալ զբնութիւնսն անշփոթս, եւ ստուգապէս միաւորեալս. Սարկ. հանգ.: *Զիա՞րդ եւ միաւորի անստացականն ընդ ստացականին (այսինքն անեղն ընդ եղականին), եւ ընդ պարագրելւոյն անպարագրելին. Աթ. ՟Բ: (ըստ այսմ առ նախնիս՝ առաւել Միանալ ասի, քան Միաւորիլ:) Եւս առաւել՝ Միասնական եւ համագոյական միութեամբ աստուածային անհատ բնութեան յերրորդութեան անձանց. (եւ ըստ այսմ ոչ երբղք Միանալ ասի առ նախնիս, այլ միշտ Միաւորիլ, այսինքն միաւոր կամ միակ գոլ.) *Յորժամ զմի ոք յերիցն իմանամք, զերրորդութեանն իսկութիւն ստուգեմք հաւատովք. վասն զի միաւորի այսպէս որոշմամբ, եւ բաժանի առանց բաժանման. Բրս. ի ղկ.: *Սուրբ երրորդութիւնն եւ երանելի միասնականութիւնն՝ անբաժին եւ միաւորեալ է յինքեան: Անբաժանելի զինքն գիտելով ըստ էական բնութեանն, եւ միաւորեալ ըստ աստուածականն գոյութեան հօր իւրում աստուծոյ. Աթ. ՟Ժ՟Բ. եւ ՟Ը. յորմէ եւ Խոսրովիկ.: *Զերիս (կամ զերրեակ) անձնաւորութիւն՝ բաժանեալ առանձնաւորութեամբ, եւ միաւորեալ աստուածութեամբ. Մամբր.: *Երրակի թիւ կատարեալ՝ յերիս անձինըս բաժանեալ, աստուածութեամբ (կամ երրորդութեամբ) միաւորեալ՝ միով բնութեամբ հաւասարեալ. Շար.: *Որ ʼի յերկրի մարդ, եւ ʼի յերկինս ընդ երրորդութեանն միաւորեալ. Գանձ.: *Հոգիդ աստուծոյ՝ անեղ էութիւն, ընդ հօր եւ ընդ որդւոյ միաւորեալ բնութեամբ: Վասն որոյ եւ մչք զհոգին սուրբ ընդ հօր միաւորեալ, եւ ընդ որդւոյ միասնական խոստովանիմք. Շար.: Ժմ Իսկ Ուռհ. ասէ Միաւորիլ, որպէս Միայնաւորիլ. կրօնաւորիլ. (եթէ չիցէ սխալ գրչի.) *Կամեցաւ զգենուլ զգեստ կրօնաւորութեան, եւ միաւորել ʼի վանք կրօնաւորացʼʼ: