ՄՈՒԾԱՆԵՄ

(մուծի, մո՛յծ.) NBH 2-0299 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c ն. εἱσάγω, ἑπεισάγω, εἱσφέρω induco, introduco, infero ἑμβιβάζω deduco, impello, impono. որպէս թէ Մատուցանել. Տալ մտանել. մխել ʼի ներքոս. յառաջ վարել. մտցընել, խոթել. *Երկու երկու յամենայնէ մուծցես ʼի տապանն: Մո՛յծ ընդ քեզ: Դու էիր՝ որ մուծանէիր եւ հանէիր զիսրայէլ: Եմոյծ ʼի ներքս զպետրոս: Ածին եւ մուծին ʼի տուն քահանայապետին: Խնդրէին մուծանել զնա ʼի ներքս, եւ ոչ գտանէին՝ թէ ընդ ո՛ր մուծանիցեն զնա ʼի ներքս՝ վասն ամբոխին: Գտեալ նաւ մի՝ եմոյծ զմեզ անդր. եւ այլն: *Որ զբազմածեան պաշտամունսն մուծին. Եզնիկ.: *Որդեհայրութիւն ʼի ներքս ածեալ մուծանես. Յհ. իմ. երեւ.: *Չմուծանեմք օտարոտի (բան), մի՛ եւ դուք մուծանիցէք. Ոսկ. կողոս.: *Մուծի զնա ʼի տուն մօր իմոյ: Զհաւաստի ըմբռնումն ասէ, որով մուծանիմք ʼի մօրն ʼի տուն. Նար. երգ.: *Մո՛յծ զիս յարքունական բուրաստանին. Եփր. աղ.: *Եմոյծ զանձին իւր ʼի լուծ, եւ եհար զուս իւր ʼի խաչ անդր. Եփր. համաբ.: *Նորոգ մուծին զբանսն ʼի հարցափորձ. Եւս. պտմ. ՟Ե. 16: