- ՄՈՒՆ
- (մնոյ կամ մունի.) NBH 2-0300 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c գ. σκνίψ, κνίψ culex, vermiculus, pediculus κνήφη prurigo, pruritus. վր. մու՛մլի. Մժեխ խայթոցաւոր. կամ այլ ճճի. որդն. երր. մարմաջ. (որպէս յն. սքնի՛փս, քնի՛փս, քնի՛ֆի. եբր. քիննիմ, քիննոմ, խէրէս. *Եղիցի մուն ʼի մարդ եւ յանասուն: Հարցէ զքեզ քոսով եւ մնով: Բղխեաց երկիր նոցա մուն. Ել. ՟Ը. 16=18: Օր. ՟Ի՟Ը. 27: Իմ. ՟Ժ՟Թ. 10: *Մժխով եւ գոռեխով, մնով եւ մկամբ. Եզնիկ.: *Ի ձեռն մունի եւ գորտոյ զեգիպտոս տանջեաց. Եղիշ. դտ.: *Նկուն ճիրանք աղկաղկաց մնոցն մորմոքողաց զիս կեղեքեսցեն. Նար. ՟Կ՟Ը:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.