ՄՈՒՇԿ

(մշկոյ.) NBH 2-0300 Chronological Sequence: Unknown date, 7c, 13c, 14c գ. μόσχος muscus, moschus moschiferus. թ. միւք, ... յն. լտ. մօսխոս, մօ՛սքուս, մուսգուս . (ʼի պրս. բառէ մուշ, որ է մուկն.) Մկնաձեւ եւ մկնաչափ կենդանի ʼի հնդիկս՝ անուշահոտ, եւ իւղ նորա. եւ լայնաբար ամենայն անուշահոտ իւղ եւ պտուղ եւ ըմպելի. որպէս եւ բէշկ մշկոյ՝ է փիսիկ, այսինքն կատու մշկաբեր. (ուստի եւ միւսքէթ, մուշքաթ եւն.) *Լինի հնդիկս մուշկ երէ: Ճենաստան ունի եւ հրէշ, եւ մուշկ, եւ սիրամարգ շատ. Խոր. աշխարհ.: *Գեհոն բերէ անուշահոտ ծխանելիս, եւ բանջարս խոտոյ՝ որ խառնի ընդ մուշկս, զոր կազմեն մարդիկ ʼի պատրանս ռնգաց ʼի հոտ անոյշ. Պտմ. վր.: *Գնացին ʼի հնդիկս, եւ առին հարկս՝ մուշկս եւ ամբարս, եւ ծխանելիս. անդ: *Գնեցին խունկս որ է յամպար, մուշք, ծխանելիք. Բրսղ. մրկ.: *Յեղնէ երէոց՝ վայրի անասնոց՝ կո՛յս քեզ հոտ մշկոց (կամ մուշկ հոտոց). Գանձ.: (Անյայտ է գրեալն ի բառս Գաղիանոսի. *Ալխողազ. մշկան երինջ կամ եղիճ. որ է լեղակʼʼ: Եւ ի Հին բռ. *Մշկի ծաղիկ. որ է սօդ. դոկս. եւ Նար մուշկ. նարշշʼʼ: Իսկ ի Բժշկարանի Սօդ մեկնի՝ թօբալախ. կիպեռիս. խոտի տակ է:)