- ՄՍԱՆ
- (ի, աց. մսանունք նանց.) NBH 2-0302 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 12c գ. ՄՍԱՆ կամ ՄՍԱՆՈՒՆՔ. μηρίον, μηρός ile, ilium, ilia ὁσφύς lumbus, coxa ὅσχεος, ὁσχέα, -ον scrotum. Ասի եւ ՄԿԱՆ. ըստ որում ʼի յն. մի՛ս է մուկն. եւ պրս. միյան, իբրու միջանք: Իբր զի Մսանն է Մսուտ մասն մարմնոց կենդանեաց, կամ փափուկ միսն մկնաձեւ. եւ միանգամայն վարի որպէս Մէջք, երանք. ազդր. բարձք. զիստ. գաւակ, համեմատութեամբ այլեւայլ բառից յունաց. ձկնմիս. դնդղուց, լօփ միս .... եւ մէջք, աճուկ. ... *Զերկուս երիկամունսն, եւ զճարպն՝ որ ʼի նոսա, որ առ մսանամբքն իցեն: Զճարպն եւ զմսանն անարատ հանդերձ զստօքն. Ղեւտ. ՟Գ. 4. 9. 10. 15: ՟Դ. 9: *Այսոքիկ երակք եւ շնչերակք լինին գնդաձեւ իմն մանուած առ մսանամբքն, ուրանօր սպիատակաթոյրն հիւթ մտանէ. Նիւս. բն. ՟Ի՟Դ: *Մսանքն տափակ զերդ լապստակու. Վստկ. ՟Յ՟Լ՟Դ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.