ՄՏԱՀԱՃՈՅ

(ի, ից.) NBH 2-0305 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 12c, 14c ա. Հաճոյ մտաց այլոց, եւ հաճեցուցիչ. ախորժելի. հաճոյական. կամակատար. հլու: *Ի բաց առաքել զոր կամին, եւ առ ինքն կոչել զմտահաճոյսն. Նիւս. երգ.: *Իբրեւ զյոյժ սիրելի եւ զմտահաճոյ. Բրսղ. մրկ.: *Իւրաքանչիւր ամուսին՝ զուգակցացն լինել մտահաճոյ: Սիրելիք աստուծոյ, եւ մտահաճոյք արանցն: Եթէ մտահաճոյ ոչ է (զաւակն), եւ ոչ մանկութեան ողորմի (ծնօղն). Պիտ.: Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է. եւ ՟Գ: Իսկ Կոչ. ՟Դ. *Մտահաճոյ բանիւք եւ պաճուճանօքʼʼ. յն. հաւանականութեամբ, կամ համոզանօք: