ՅԱՋՈՂԵՄ

(եցի.) NBH 2-0330 Chronological Sequence: Early classical, 10c ն. եւ չ. ՅԱՋՈՂԵՄ εὑοδόω prospero, prosperum facio κατορθόω, κατευθύνω, εὑθύνω dirigo. որ եւ ԱՋՈՂԵԼ. որպէս Աջով ուղղել, առաջնորդել, կամ յաջ կողմն՝ ʼի լաւ անդր ուղղել. դիւրել. յարմարել. օգնել. *Յաջողել՝ զձեռն տալն եւ զօգնական լինելն ասէ. Խոսր.: Իսկ ըստ յն. ասի, ʼի լաւ ճանապարհ տանել, կամ ուղղել զուղին, եւ այլն. *Յաջողեա՛ առաջի իմ այսօր ... աջողեաց Տէր զճանապարհ նորա: Եւ ինձ յաջողեաց Տէր ʼի տան եղբօր Տեառն իմոյ: Որ յաջողեաց ինձ ʼի ճանապարհի աստ ճշմարտութեան: Զամենայն զի՛նչ եւ առնէր, տէր յաջողէր ʼի ձեռս նորա: Զարքայութիւն նորա յաջողեսցէ: Արարին զտօն՝ յաջողելով տեառն. եւ այլն: *Որ երկնչի ʼի Տեառնէ, աջողէ զբարեկամութիւն. Սիրաք. ՟Զ. 17: ՅԱՋՈՂԵԼ. ἑνεργέω efficaciter operor, ago. Ներգործել. ազդել. կարգել աջողութեամբ. *Որ յաջողէ (կամ աջողէ) զամենայն յամենայնի: Աջողեաց ʼի ձեզ զզօրութիւնս: Որ յաջողեացն Պետրոսի յառաքելութիւն թլփատութեանն, յաջողեաց եւ ինձ ʼի հեթանոսս: Հաւատք սիրով աջողեալք. եւ այլն: