ՅԱՋՈՂԻՄ

(եցայ. եւ յաջողի, եցաւ.) NBH 2-0330 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c կր. վերնոյն (=ՅԱՋՈՂԵՄ). եւ դիմազ. Յաջողութիւն գտանել ուրուք կամ իրիք. յառաջ խաղալ. ուղղիլ. ʼի դէպ գալ. յարմարիլ. *Ե՛լ յռամովթ Գաղաադ, եւ յաջողեսցիս: Ուստի ոչինչ յաջողիցիք: Ոչ յաջողեսցի ձեզ: Նստաւ Սողոմոն յաթոռ Դաւթի հօր իւրոյ, եւ յաջողեցաւ: Ասացէ՛ք հա՛սկ հա՛սկ. եւ ոչ յաջողեցան խօսել այնպէս: Յաջողեցաւ ʼի վերայ նորա հոգի Տեառն: Եթէ յաջողեա՞լ իցէ արքայութեանն Աստուծոյ: Զամենայն զոր ինչ արասցէ՝ յաջողեսցի նմա: Ոչ յաջողեսցի մարդոյ յանօրէնութենէ. եւ այլն: *Յաջողեցաւ տէրութիւն նորա: Որ սիրենն զԱստուած, ամենայն ինչ յաջողի նոցա ʼի բարութիւն: Որ Քրիստոսի լինի տաճար, մեհեան դիւաց անդր ոչ յաջողի. Եղիշ. ՟Ա: Եփր. հռ.: Խոսր.: