ՅԱՐԱԿԱՅԱԲԱՐ

(-) NBH 2-0341 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c - ՅԱՐԱԿԱՅ. մ. ՅԱՐԱԿԱՅԱԲԱՐ. μονίμως perseveranter, constanter. Մշտնջենաւորապէս. հաստատութեամբ. անփոփոխելի կամ անյողդողդ կալով մնալով. միշտ. ստէպ. անդադար. *Առ կենօքն յարակայ մնանʼʼ. յն. յարամնան. Արիստ. որակ.: *Մնասցես յարակայ ʼի սոյն համառօտագիծ մատենի. Նար. յիշ. խչ.: *Յարակայ զենեալ: Յարակայ կապեալ ընդ բնութեանս. Նար. ՟Խ՟Է. ՟Ձ՟Զ: *Իսկ մեք հանցուք փառս ընդ նմա (կամ փառըս նըմա), հօր եւ հոգւոյն միշտ յարակայ. Շ. խոստ.: *Ոչ թողեր զնորա դառնութիւն թիւնիցն ʼի մեզ յարակայ. Մաշտ.: *Ոմանք յարակայ մոլին, զոր լուսնահարն կոչեն. Կանոն.: *Բոլորովիմբ բարին ... յինքենէ յարակայաբար զգերագոյ սերտութեանն ճառագայթ երեւեցուցանէ: Յարակայաբար պատշաճմամբ նոյն խառնարանն եկաց. Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. թղթ.: