ՅԱՐԱԿԱՅԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0341 Chronological Sequence: 6c, 10c, 12c ձ. որ եւ ՅԱՐԱԿԱՅԱՆԱԼ. Յարակայ եւ հաստատուն կալ մնալ. հանապազորդել. յարատեւել. *Աստուածայինն սէր որքան յարակայի, բորբոքի. Շ. ՟ա. յհ. ՟Ծ՟Բ: *Հանդերձ յաւերժական յաւիտենին յարակայեալ. Անան. եկեղ.: *Որ ʼի նախատինս ինձ յարակային՝ հանապազ երգել իմովս տաւղօք: Ընդ իս յարակայեալ քարինք պարսից: Եւ ինձ չարագործիս կրկին յարակայի. Նար. ՟Կ՟Ա. ՟Կ՟Զ. ՟Հ՟Թ: *Յամեալ եւ յարակայեալ ʼի հոգեւոր հրճուանս աղօթից. Նար. յիշ. խչ.: *Ոչ յարակային ʼի չարութիւն: Ապականեալքն վասն այնորիկ նորոգին, որպէս զի (ʼի) մշտնջենաւորութիւն յարակայեսցին. Լմբ. առակ. եւ Լմբ. պտրգ.: *Հանդէպ միմեանց անշարժ են կէտք, որպէս ʼի ճախարակի շրջաբերեալ բոլոր, ʼի յոր յարակայեալ՝ շուրջ շրջանակի բոլորնʼʼ. յն. յոր հաստատուն մնացեալ. Արիստ. աշխ.: Մերթ՝ Առընթեր, կամ ընդդէմ կալ. *Ի յարակայեալ նմա ջրոյն՝ ոչ կարելով՝ սովով եւ ծարաւով մաշեալ լինի. Նոննոս.: *Հանդէպ ասացելոցն բազմամասնագոյն ջրոցս յարակայեալ գոլով Պոնտոս. Արիստ. աշխ.: