ՅԵՆՈՒՄ

(յեցայ, ցի՛ր, ցեալ, յենօղ.) NBH 2-0355 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c, 12c, 13c չ. (լծ. թ. էան կէլմէք, տայանմաք ). ἑπαναπαύομαι , ἑπερείδομαι, ἑπιστηρίζομαι, πρόσκειμαι requiesco super, fulcior, innitor, adjaceo եւն. Տալ զթիկունս կամ զձեռս ʼի նեցուկ ինչ. յողն գալ. յարիլ կամ հաստատիլ յամրութիւն ինչ կամ ʼի գաւազան. որպէս տնկոյ ʼի խեչակ, եւ այլոց իրաց ʼի մոյթս. նմանութեամբ՝ Յարիլ ʼի խումբ ինչ. եւ Ապաւինիլ ʼի նպաստ այլոց, կամ ապաստան լինել յանձն եւ ʼի զօրութիւն իւր. Կռթընիլ. *Յենուցու ʼի ձեռս իմ: Սպառազէնն՝ յորոյ արքայ յենոյր ʼի ձեռն (կամ ʼի ձեռս) նորա: Եղեր գաւազան եղեգնեայ, յենուին ʼի քեզ: Ի ցուպն եղեգնեայ յենուցու: Զննեցից զսիւնս, եւ յեցայց ʼի նոսա ... յեցաւ ʼի նոսա, ʼի մին աջով իւրով, եւ ʼի միւսն ձախով իւրով: Փայտ կենաց է, որ յենուն ʼի նա իբրեւ ʼի Տէր հաստատութեամբ: Յեցեալ (կամ յենու գայ) եղբօրորդի իւր: Յեցեալ ես յօրէնսն: Ի հպարտութիւն ամբարտաւանութեան յեցեալ: Յեցեալ ʼի ծերութիւն (յն. վիճակեալ): Եկեալ յեցեալ (յօտարաց յազգն իսրայէլի). եւ այլն: *Կործանեցաւ՝ ոչ ունելով յոր յենոյր. Գէ. ես.: *Եթէ այս երկուք գեղեցկագոյն հաւատոյ ոտիւք առ ճշմարտութիւնն ʼի վեր կանգնեալ ոչ հաստատիս, առ ո՛ր եւ յենուցուս առ մինն ʼի նոցանէ՝ կաղ գտանիս. Յհ. իմ. երեւ.: *Կենաց փայտ անուանեալ, յոր յենողացըն յուսացեալ. Մագ. խչ.: *Սէր յանարգութեան անդ իւրում յենու ʼի միտս իւր, եւ համբերէ. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: ն. ՅԵՆՈՒԼ. ն. իբր Յեցուցանել. *Ի սոյն յենոյր առաքեալ զաշակերտսն՝ ասելով, մի՛ յամօթ համարիր զվկայութիւն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի. Լմբ. առակ.: