- ՅՕԴԱՒՈՐ
- (ի, աց.) NBH 2-0379 Chronological Sequence: 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ա. ἁρθρώδης, ἑνάρθρος articulosus, compositus. Ունօղ զյօդս. յօդական. յօդեալ. բաղյօդեալ. բաղադրեալ. բաղկացեալ. տարրեղէն. մարմնեղէն. նիւթական. *Ոչ եթէ յօդաւոր անդամք գոն Աստուծոյ. Խոսր.: *Զվիշապն յօդաւոր ընդ պարզականին (այսինքն մարմնաւոր ընդ անմարմնոյ): Խաչս փրկական՝ անմահն իսկութեան՝ յօդաւոր մարմնոյն խառնմամբ՝ եղեալ օթարան: Յօդաւոր մարմնով ʼի քէն ծնաւ: Զյօդաւոր մարմինն միակ՝ խառնեաց ընդ աստուածական բնութեանն իւր անքակ. Նար. մծբ. եւ Նար. խչ. եւ Նար. կուս.: ՅՕԴԱՒՈՐ. ἑναρμόνιος harmoniae aptus, consonus, congruus, appositus. Բարեյօդ. բարեյարմար. պատկանեալ. պատշաճեալ. համեմատական. *Պատասխանիս բանիցն հարցողաց յօդաւորս եւ պատշաճաւորս առնէ. Նար. երգ.: *Ըստ թուոյ յօդաւորի. Նիւս. բն.: *Յօդաւորի առ աստուածայինսն, եւ կարգեցելոյ: Ամենեցունց գերազարդի, եւ ըստ կարգի յօդաւոր՝ շաղկապականի կցորդութեան. Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.: ՅՕԴԱՒՈՐ. ἑνάρθρος articulatus. Բարբառեալ ձեւաւոր հնչմամբ. յարմարաւոր յօդմամբ ձայնաւոր եւ բաղաձայն տառից արտաբերեալ ընդ բերանն. նշանական. որոշեալ. *Զանազանեալք ʼի միմեանց յօդաւոր ձայնիւս. Ածաբ. ժղ.: *Ձայն ինչ յօդաւոր բացակատարէր: Յօդաւոր ձայնս լսել ասի. Նոննոս.: *Իմացուածովք զբանն բերիցեմք, եւ յօդաւոր ասիւք պատշաճեմք. Խոսր.: *Զձայնից յօդաւորաց, եւ անյօդից. Սարկ. քհ.: *Կիսաձայնքն բարբառս գործեն կայս եւ անկատարս. ապա եթէ ինչ ʼի ձայնաւորացն շարադասեսցի, լի ձայն յօդաւոր առցէ: Թէպէտեւ զանազանագոյն բարբառեսցին (կենդանիք), յօդաւոր ոչ երբէք. Փիլ. լին. եւ Փիլ. լիւս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.