Ն

(-) NBH 2-0382 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c յօդ Յօդ. որպէս ռմկ. ը. յարի ʼի վերջկոյս անուանց՝ նշանակութեամբ դերանուանցս ծագելոց յիւրմէ, այն, նա, նոյն ինքն. որպէս յն. ὀ, ἠ, τό եւ իտ. il, la, lo. *Ոչ ասեն նմա մարգարէ՝ իբրեւ մի ʼի բազմաց, այլ թէ դու ես մարգարէն: Ոչ ասաց լոկ Քրիստոս, այլ՝ Քրիստոսն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 15. 18: Ստէպ յարակից ունի եւ զդերանունդ՝ այն. զոր օրինակ, մարդն այն, զմարդն զայն. այրն այն, արքն այնոքիկ. եւ այլն. ան մարդը, մարդիկները: Յարի եւ ʼի դերանուանս, ʼի բայս, եւ ʼի մակբայս, ʼի պէտս զարդու, եւ առ ʼի յարաբերել զնախանշանակեալ ինչ դէմ, կամ զներկայութիւն ներգործութեանց եւ կրից. զոր օրինակ. *Եսն, դուն, նայնʼʼ. իբր ես ինքն. դու ինքն, նա ինքն: *Զոր առնեմն, զոր գործեմքն. զոր արարաքն. որ հովուէն, որ յաջողէն. վասն որոյ խօսէիրնʼʼ. այս ինքն զայն՝ զոր. այն՝ որ: *Զոր ոչն գիտես. մինչ ոչն մեղանչէին. որպէս բարւոքն վկայեացʼʼ. այս ինքն զայն՝ զոր ոչ. մինչ նոքա ոչ. որպէս երբեմն, յայնժամ կամ նա վկայեաց: Ուր յերրորդ դէմս բայից դիտեա՛ քաջ, զի մի՛ լիցի շփոթել զյանգս եզական բայից յօդիւ, էն, ին, ընդ յոգնականս անյօդս՝ են, ին. զոր օրինակ. *Զի որ սրբէն, եւ որ սրբին, ʼի միոջէ էին ամենեքին. Եբր. ՟Բ. 11. այս ինքն նա՝ որ սրբէ, եւ նոքա՝ ոյք սրբին: *Ամենեքեան մահկանացու եմք, այն՝ որ բժշկէն, եւ որ բժշկին. Եղիշ. ՟Ը. այս ինքն որ բժշկէ, եւ որ բժշկի: Յօդդ ն, դնի եւ փոխանակ գոյական անուան՝ զոր ʼի մէջ բերէ զօրութեամբ, մանաւանդ ʼի յարիլն ʼի սեռական բառս, եւ ʼի ստացական դերանուանս. զոր օրինակ, *Տո՛ւք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն Աստուծոյ: Եւ ոչ զԱստուածոյսն ոք քննէ, եթէ ոչ հոգին Աստուծոյ. եւ այլն: *Զորդւոյն՝ հոգւոյ ասէ, եւ զհոգւոյն՝ որդւոյ. Ոսկ. հռ.: *Ճանաչեմ զիմսն, եւ ճանաչիմ յիմոցն: Զիւրսն զամենայն. եւ այլն: Ըստ այսմ կազմին բառքդ, նորայքն, նոցայքն եւ այլն: Անսովոր կարծի ասելն Ածաբ. ի մակաբ. *Ոչ առանց ʼի Քրիստոս հաւատոցն՝ այսմն հանդիպեալʼʼ. այս ինքն՝ այսմ իրի: