ՆԱ 2

(-) NBH 2-0383 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 13c շղ. ՆԱ՛. δέ, δή, μέν, οugr-SmCi;, μὲν οὗν γε , ἁλλά vero, autem, etiam, verum, sane, profecto, ac quidem, quinimo. որ եւ գրի՝ ՆԱՅ՝ նոյն հնչմամբ. Որպէս թէ՝ Նայեա՛. տե՛ս ահա. աւանիկ. քե՛զ ասեմ. եւ զի՞նչ ասեմ. ապաքէն. տի՛նա. մանաւանդ թէ. բայց արդ. արդարեւ. իսկ. այլ. թո՛ղ. ... Տե՛ս եւ ԴԱ՛, ՍԱ՛. *Նա՛ ես տեսի: Նա երանի ժողովրդեան: Նա երանի այնոցիկ է՝ որ լսեն զբանն աստուծոյ, եւ առնեն: Նա՛ նոցա՛ ճանապարհն չէ ուղիղ. Յոբ. ՟Ե. 3: Սղ. ճխե. 15: Ղկ. ՟Ժ՟Ա. 28: Եզեկ. ՟Լ՟Գ. 17: *Նա՛ բնաւ եւ ո՞վ իսկ կարէ պատմել: Նա՛ փոքր է օրինակս: Ո՛չ նիւթ, ո՛չ տեսակ (է աստուած). նա՝ ո՛չ լոյս, թէպէտեւ ասի, եւ ո՛չ խաւար. Եղիշ. ՟Բ: Խոսր.: Մանդ. ՟Ե: տե՛ս ստէպ՝ եւ Պիտ.: Կոչ. ՟Ա. ՟Ե. ՟Ժ. ՟Ժ՟Գ: *Իսկ նա՛ արդ ոչ իւրեանց ակնուէին թագաւորելոյ, այլ այլում օտար ազգի. Ոսկ. մ. ՟Ա. 6: շղ. ՆԱ՛ ԱՒԱՆԻԿ. շղ. δέ, δ’, γάρ, νυνίδὲ, νῦν δὲ nunc autem, enim եւն. Իբր սաստկականն վերնոյն. ըստ յն. իսկ. արդ. զի ահա. այլ այժմ. բայց արդ. *Նա՛ աւանիկ հակառակ ձայնատու էր: Նա՛ աւանիկ բամբասէ զնոսա: Նա՛ աւանիկ ազնուականի իմն ցանկացեալ են. Իմ. ՟Ժ՟Ը. 10: Եբր. ՟Ը. 8: ՟Ժ՟Ա. 16: *Նա՛ աւանիկ յարգանս իմն յաճախէ. Ոսկ. կողոս.: *Նա՛ւանիկ (կամ նա՛աւանիկ) տեսանեմք, թէ չեղեւ ընդունելի. Ոսկ. փիլիպ.: շղ. ՆԱ՛ ԵՒ. ՆԱԵՒ. շղ. եթէ՛ կից դրեսցի, եւ եթէ ուրոյն, նոյն է. δέ, ἁλλά καὶ, ἁλλά δὲ, ἁλλά μὲν autem, sed etiam, verum etiam, nec non. Իսկ՝ Նաեւ ոչ. οὑδέ, ουδέ γάρ neque quidem, nec enim. Ահա եւ. այլ եւ. եւս եւ. եւ եւս. իսկ եւ. ա՛յլ. ալ. ... *Նա եւ սողովմոն շինեաց նմա տուն: Նաեւ ʼի մեզ ծեր եւ հին աւուրց գոյ: Օրինացն աստուծոյ ոչ հնազանդի. նա եւ կարէ իսկ ոչ: Նաեւ արդ իսկ ոչ կարէք. եւ այլն: ՆԱ՛ ԶԻ. ՆԱ՝ ԶԻ. շղ. Մանաւանդ զի. թող զի. տի՛նա. *Նա՛ զի եւ չիք իսկ առ քեզ ցասումն սրտի: Նա զի զաղջամղջին սեւութիւն գունոյն փոխարկել ʼի ձեան պայծառութիւն: Նա զի եւ տապան իմն է մաքրական: Ամենայն ինչ քեզ զօրելի է. նա՛ զի եւ ընդ անտկար կարելոյդ եւ կամելոդ է ախորժելի. Նար.: *Միթէ ʼի նորումս միա՞յն խնդրիցի այս. նա՝ զի ʼի հնումն իսկ. Գէ. ես.: ՆԱ՛ ՄԱՆԱՒԱՆԴ ԵԹԷ կամ ԹԷ. Նոյն ընդ վ. *Նա մանաւանդ եթէ ամենայն իսկ հռետորական փիլիսոփայքն, եւ այլն. Գիւտ թղթ. առ վաչէ: *Մի՛ մինչ ʼի մահ բարկութեամբ զնախանձն վարիցէ. նա՝ մանաւանդ թէ՝ առ ժամանակ մի իսկ մի՛ կալցի. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3: շղ. ՆԱ՛ ՈՒՐԵՄՆ. շղ. καίτοι, τάχα που, τάχα δε, τυχόν atqui, quasi, aut fortasse եւն. Ապաքէն. բայց արդ. այլ. թերեւս արդեօք. անշուշտ. թուի թէ. *Նա՛ ուրեմն զնախնականն զայն եւ զպատուականն արհամարհեալ հաւատ, եւ այլն. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31: *Ընդէ՞ր կոչեցաւ տուն վկայութեան. նա ուրեմն վասն մարգարէին, որ ասաց, յաւուր վկայութեան իմոյ. Կոչ. ՟Ժ՟Դ: *Զառ մեզ նախախնամութիւնսն զամենեսեան սակաւք գիտացին. նա ուրեմն եւ ոչ սակաւք. Մաքս. ի դիոն.: